બહુ એટલે બહુ વર્ષો પહેલા (કદાચ) 'કાચના સબંધ' નાટકમાં એક સરસ સંવાદ સાંભળેલો જે આજે પણ યથાતથ યાદ છે (સંબંધોના ઊંડાણ અને ઉતાર-ચડાવના સંદર્ભમાં એ વાત હતી કે) - 'હા, આવી હશે. હા, હું સ્વીકારું છું કે ક્યારેક મારી તારા પ્રત્યેની લાગણીમાં ઓટ આવી હશે, પણ ઓટ આવે એનો મતલબ જ એ છે કે હવે ભરતીનો વારો છે. હવે ભરતી આવશે. અરે, દરિયો હોય ને ત્યાં જ ભરતી ને ઓટ આવે, બાકી નાનકડા ખાબોચિયાંમાં તો વળી ભરતી કેવી ને ઓટ કેવી?'
સમંદર કાયમ મારો પ્રિય વિષય રહ્યો છે. મારો જ કેમ? ઘણા બધાંનો રહ્યો જ હોય. ગાંધીજીએ ભલે નદીની જેમ દરિયાના પાણીને આપણા સૌની મઝિયારી મિલકત ન ગણાવી હોય, પણ જો કોઈ દરિયા પર માલિકી દર્શાવે તો ખૂનામરકી નહીં, પણ વિશ્વયુધ્ધો થઈ જાય. અત્યાર સુધી થયેલા બન્ને વિશ્વયુદ્ધમાં દરિયો જ મહત્વનું બેટલફિલ્ડ રહેલું. દરેક પક્ષને ખબર હતી કે જે દરિયો કબજે કરશે એ જ ભૂમિ પર પણ રાજ કરશે.
પ્રીમિયમ મેમ્બર શિપ હોય, તો લોગીન કરો.