
આઝાદીના ૭૭ વર્ષ બાદ પણ નર્મદા જિલ્લાનાં દેડિયાપાડા તાલુકાનું સામરઘાટ ગામ વીજળી જેવી પ્રાથમિક સુવિધાથી વંચિત છે. આજના ટેકનોલોજી યુગમાં જ્યાં શહેરો સ્માર્ટ બની રહ્યાં છે, ત્યાં આ ગામનાં રહીશો અંધારાંમાં જીવન જીવવામાં મજબૂર બન્યા છે.ગામમાં વીજળી ન હોવાને કારણે રાત્રિના સમયે પૂરા ગામમાં અંધારાંનું સામ્રાજ્ય જોવા મળે છે. બાળકોને અભ્યાસ કરવો મુશ્કેલ છે, મહિલાઓએ રસોઈ તેમજ ઘરકામ અંધારાંમાં કરવું પડે છે અને વૃદ્ધો તથા બીમાર લોકો આરામથી જીવન જીવી શકતા નથી.
પાણી માટે દિવસભરના વલખાં
વીજળીના અભાવમાં પાણીના મોટે ભાગે હેન્ડપમ્પો પણ બેકાર બન્યા છે. તેથી મહિલાઓ અને બાળકો દૂર દૂરથી પાણી ભરી લાવવા મજબૂર છે. પશુઓ માટે પીવાના પાણીની વ્યવસ્થા કરવી પણ ભયાનક પડકાર બની ગઈ છે.
સરકારી દાવાઓ વિરુદ્ધ જમીની હકીકત
સામરઘાટ ગામમાં ભાજપના મંડળ પ્રમુખનું નિવાસ હોવા છતાં આજદિન સુધી વીજળી નથી પહોંચાડી શકાઈ. "દીવા તળે અંધારું" જેવી proverbial સ્થિતિ અહીં સાબિત થાય છે. સ્થાનિક લોકોના જણાવ્યા અનુસાર, છેલ્લા ત્રણ વર્ષથી સતત રજૂઆતો અને ઠરાવો કરવા છતાં સરકાર કે તંત્ર તરફથી કોઈ ઢાંકપિંચક પગલાં લેવામાં નથી આવ્યાં.
ગ્રામજનોનો આક્રોશ
સ્થાનિક રહેવાસી ધનજીભાઈ વસાવા કહે છે: “અમે અનેક વાર ગ્રામસભામાં પ્રશ્ન ઉઠાવ્યો છે. અધિકારીઓને પણ રજૂઆત આપી છે, પણ બધું વ્યર્થ ગયું છે. જેટલી વાર કહ્યું તેટલી વાર આશ્વાસન મળ્યું, પણ હકીકતમાં વીજળી નહીં.”
આંખો ખોલતી સ્થિતિ
જ્યાં એક બાજુ રાજ્ય સરકાર "સૌને વીજળી"નો નારા આપે છે, ત્યાં આવા અંતરિયાળ વિસ્તારમાં આવા હજારો લોકો હજુ પણ અંધારાંમાં જીવન જીવતાં હોવું સરકારના દાવાઓ પર પડકાર ઉભો કરે છે. ગ્રામજનો સરકાર અને વીજ વિભાગ પાસેથી તાત્કાલિક વહીવટી તંત્ર દ્વારા વિજળીની સુવિધા પુરી પાડવાની માંગ કરી રહ્યા છે. હવે જોવાનું એ છે કે તંત્ર ગૌણ અને અભાવગ્રસ્ત ગામોની તંત્ર હાલતને ક્યારે સાંભળશે.